Wspomaganie dla PHP - Dynamiczny kod

Na wspomaganie PHP w Pająku składa się między innymi również mechanizm podpowiedzi nazywany Dynamiczny kod. Tak na prawdę mechanizm ten tworzą dwa narzędzia:

Dynamiczny kod pobiera dane z pliku definicyjnego PHP oraz analizuje istniejący kod skryptu. W ten sposób możliwe jest podawanie nazw i listy argumentów wbudowanych funkcji (a jest ich w sumie - łącznie z dołączonymi w modułach - grubo powyżej 2000) oraz predefiniowanych i zadeklarowanych w skrypcie zmiennych i stałych PHP. Dzięki temu można znacznie efektywniej pisać skrypty - nie trzeba pamiętać dokładnych nazw wszystkich funkcji PHP , nie trzeba pamiętać nazw metod w klasach, czy długiej listy zmiennych.

Jednak wspomaganie dla PHP rozpoczyna się w Pająku już w momencie wprowadzenia ciągu <? oznaczającego początek bloku PHP. Gdy go wprowadzisz, a następnie wciśniesz Spację, bądź Enter, kod zostanie automatycznie uzupełniony o symbol ?> (koniec bloku PHP). W zależności od wybranej opcji w oknie Ustawienia programu / Inne ustawienia / Ułatwienia... / Dynamiczne podpowiedzi w PHP, między tymi symbolami może być wstawiana dodatkowa pusta linia, bądź nie.

Dynamiczny kod

Działanie dynamicznego kodu polega na podpowiadaniu nazw elementów możliwych do wykorzystania (funkcje, metody klas, zmienne i stałe). Narzędzie można wywołać na dwa sposoby:

  1. - za pomocą polecenia aktywowania dynamicznego kodu na mini pasku edytora (ikona pokazana obok). Podpowiedzi będą pojawiać się po chwili nieaktywności.
  2. za pomocą skrótu klawiszowego - możesz w każdej chwili wywołać dymek z podpowiedzią do aktualnie wpisywanej funkcji wciskając skrót klawiszowy Ctrl+Spacja

Jeśli aktywowałeś automatyczne wyświetlanie, wpisz nazwę funkcji (np. mysql_) i poczekaj chwilę - pojawi się lista z elementami, których możesz użyć. Na liście podświetlona będzie pierwsza pozycja, która jest najbardziej zgodna z wpisanym ciągiem (np. dla mysql_c będzie to nazwa funkcji mysql_connect()). W przypadku, automatyczne wyświetlanie podpowiedzi jest wyłączone, aby otrzymać podpowiedź skorzystaj ze skrótu Ctrl+Spacja.

Narzędzie podpowiada również nazwy metod w klasach, na podstawie których utworzone zostały obiekty. Dla przykładu, jeśli istnieje klasa i jej obiekt: 

class A
{
   function A ()
   {
      //kod metody
   }
}

$obiekt = new A;

Teraz wystarczy wpisać (pionowa kreska oznacza kursor w dokumencie):

$obiekt->|
i użyć skrótu Ctrl+Spacja (bądź poczekać chwilę, jeśli aktywowałeś dynamiczny kod). Pojawi się okienko, w którym będzie nazwa metody A().

Analogicznie można korzystać z opisywanego mechanizmu podczas tworzenia definicji klasy rozszerzającej inną klasa (dziedziczącą po klasie) za pomocą słowa kluczowego extends. Program uwzględnia zakres widzialności pól i metod: 
class A
{
   public function A ()
   {
      // kod metody
   }

   protected function R ()
   {
      // kod metody
   }
}

class B extends A
{
  public function B ()
   {
     // kod metody
   }

   private function P ()
   {
      // kod metody
   }
}

$obiekt = new B;

W powyższym przykładzie mechanizm dynamicznego kodu przyjdzie nam z pomocą również podczas wybierania klasy, po której ma dziedziczyć klasa B (wystarczy wcisnąć Ctrl+Spacja po wpisaniu słowa extends, a pojawi się lista klas), a także podczas używania metod dostarczanych przez obydwie klasy. Jak wiadomo, obiekt stworzony na podstawie klasy B będzie obsługiwał również metody zawarte w klasie A, więc w podpowiedzi dla konstrukcji:

$obiekt->|
znajdą się nazwy metod A() i B(), ale nie znajdą się nazwy funkcji R() i P().

W przypadku funkcji wbudowanych PHP, przed nazwą funkcji wyświetlany jest typ zmiennej zwracanej przez tę funkcję, np.: int count() (co oznacza, że funkcja count(), zwraca wynik będący liczbą całkowitą - integer).

Po liście możesz poruszać się za pomocą pasków przewijania, strzałkami itp. (jak w każdym oknie). Aby wstawić wybraną konstrukcję do dokumentu, wciśnij Enter, bądź kliknij na nią.

Ikony przy nazwach określają, czy jest to nazwa zmiennej, stałej, czy funkcji

Dynamiczne podpowiedzi

Działanie dynamicznych podpowiedzi polega na podpowiadaniu w trakcie pisania skryptu argumentów funkcji. Narzędzia pobiera dane podobnie jak dynamiczny kod - z pliku definicyjnego i z wyników analizy skryptu. Dzięki temu nie trzeba stale pamiętać, bądź szukać w kodzie, jakich argumentów wymaga dana funkcja.

Narzędzie można wywołać na dwa sposoby:

  1. automatyczne podpowiadanie - skorzystaj z polecenia na mini pasku edytora. Po wpisaniu nazwy funkcji i otwierającego nawiasu (np. mysql_connect( ) poczekaj - po chwili pojawi się dymek z argumentami do użycia. Argument, który w tej chwili chcesz podać, zaznaczony zostanie pogrubieniem. Ikona polecenia została pokazana wyżej.
  2. za pomocą skrótu klawiszowego - możesz w każdej chwili wywołać dymek z podpowiedzią do aktualnie używanej funkcji wciskając skrót klawiszowy ctrl+\

Ustawienia i inne opcje dynamicznych podpowiedzi
Opracowując rozbudowane projekty możesz także potrzebować podpowiedzi dla funkcji niepowiązanych bezpośrednio z edytowanym skryptem. Dla przykładu, bieżący skrypt może być dołączany do innego pliku, bądź całego systemu (np. jako moduł/plugin ). W takim wypadku nie ma nigdzie w bieżącym skrypcie zadeklarowanych funkcji, których możesz chcieć używać. Aby jednak umożliwić działanie Dynamicznego kodu również i dla tych funkcji, możesz wymusić dołączane pliku (lubi plików) z ich deklaracjami do mechanizmu Dynamicznego kodu. W tym celu musisz skorzystać z okna Ustawienia programu - Dynamiczne podpowiedzi w PHP.

W tym samym oknie możesz wybrać zastawy funkcji i zmiennych, jakie mają się pojawiać w podpowiedziach.

Pokrewne tematy

Do góry