Edytor - tryb edycji kodu źródłowego

Tryb edycji kodu źródłowego jest częściej stosowanym trybem edycji w Pająku. Jest też znacznie bardziej rozbudowany i posiada więcej opcji niż tryb graficzny.

Okno edycji kodu źródłowego składa się z dwóch elementów:

  • Edytora - w nim przeprowadzasz edycję kodu źródłowego dokumentu
  • Rynny - na niej umieszczane będą dodatkowe informacje dot. dokumentu

Ponadto możesz w trybie edycji kodu źródłowego włączyć okno dynamicznego podglądu.

Edytor

W edytorze przeprowadzać będziesz wszelkie operacje związane z kodem źródłowym dokumentu. W celu usprawnienia pracy edytor obsługuje wiele skrótów klawiszowych, posiada menu kontekstowe, kolorowanie składni i wiele innych własności.

Kolorowanie składni

Podstawowym wymogiem współczesnego edytora kodu źródłowego dla dowolnego języka jest kolorowanie składni. Pozwala to na znacznie łatwiejszą orientację w kodzie. Edytor kodu w Pająku został także wyposażony w bardzo rozbudowane kolorowanie składni, które umożliwia łatwiejsze rozróżnianie znaczników HTML i ich atrybutów, nazw funkcji i instrukcji w językach programowania i wielu innych. W sumie z programem dostarczone zostało ponad 40 schematów kolorowania.

W Pająku podczas pracy możliwa jest zmiana schematu kolorowania. W tym celu skorzystaj z polecenia Wybór schematu kolorowania składni na mini pasku narzędzi z lewej strony edytora, które rozwinie listę wszystkich dostępnych schematów.

Możesz również dostosowywać kolorowanie składni, a nawet za pomocą Edytora schematów kolorowania edytować istniejące i tworzyć nowe schematy.

Ponadto, podczas tworzenia bardziej skomplikowanych elementów kodu, w szczególności skryptów, gdzie występują zagnieżdżone w sobie pętle, instrukcje warunkowe itp. bardzo przydatna jest funkcja kolorowana (wyróżniania) odpowiadających sobie par nawiasów. W ten sposób łatwo jest rozpoznać początek i koniec bloku, w którym stoi kursor.

Zadania do wykonania

Niejednokrotnie podczas pracy z programem będziesz chciał sporządzić notatki, które będą przypominały co należy jeszcze zrobić. Jeśli nad projektem pracuje więcej osób, możliwe jest w ten sposób przekazywanie sobie istotnych informacji.

Takimi właśnie notatkami są w Pająku Zadania do wykonania. Każde utworzone zadanie przypisane jest do konkretnej linii w konkretnym dokumencie. Linia, w której dodałeś zadanie oznaczona będzie kolorem, który zależy od priorytetu (ważności) zadania (priorytet ustawiasz podczas tworzenia zadania). Kolory poszczególnych priorytetów możesz zmienić korzystając z okna Ustawień programu

Wystarczy dwukliknąć na linii, w której istnieje zadanie do wykonania, by otworzyło się okienko z opisem tego zadania.

Zakładki w dokumencie

Zakładki umożliwiają oznaczenie ważnych miejsc, do których będziesz częściej wracał. Po ustawieniu zakładki w wybranym wierszu, jej ikona pojawi się na rynnie. Więcej o korzystaniu zakładek czytaj tutaj.

Podział okna edytora na dwie części

Czasem zachodzi potrzeba jednoczesnej edycji początku i końca dokumentu. Najczęściej ma to miejsce podczas pisania skryptów, gdy chcesz widzieć np. deklarację funkcji i jednocześnie edytować inną funkcję. W takim wypadku z pomocą przychodzi możliwość podziału okna na dwie części. Okno edytora możesz podzielić na dwa sposoby:

  • w pionie
  • w poziomie

W celu podzielenia okna edytora skorzystaj z polecenia na mini pasku edytora.

Podkreślanie błędów

Bardzo przydatną funkcją edytora jest podkreślanie błędów w pisowni. Niepoprawnie napisane wyrazy będą oznaczane czerwonym wężykiem (kolor wężyka możesz zmienić w oknie Ustawień programu). Podkreślanie błędów możesz włączyć lub wyłączyć za pomocą polecenia na mini pasku edytora.

Więcej o sprawdzaniu pisownie czytaj tutaj.

Automatyczne uzupełnianie znaczników, Dynamiczne podpowiedzi, Dynamiczny kod

Podczas pracy z dokumentami w różnych językach niejednokrotnie zdarzy Ci się zapomnieć składni jakiegoś elementu (znacznika, funkcji itp.). W takim wypadku z pomocą przychodzą funkcje Dynamicznego kodu. Zostały one szerzej opisane w temacie dotyczącym dynamicznego kodu.

Menu podręczne

Edytor posiada bardzo rozbudowane menu podręczne (inaczej nazywane menu kontekstowym). Możesz je wywołać klikając prawym klawiszem myszki w dowolnym miejscu edytora.

Używają poleceń z tego menu możesz wykonać większość operacji w programie, jak np. otwieranie, zapis i zamykanie dokumentów, zmiana schematu kolorowania, nawigacja po dokumencie, zamiana tekstu na tabele, sprawdzanie poprawności pisownie i wiele innych.

Możliwe jest także dostosowanie menu kontekstowego. Najłatwiej można to zrobić klikając polecenie "Dostosuj paski, menu i skróty" znajdujące się u dołu menu podręcznego edytora i w oknie które się otworzy, przejść do kategorii Menu kontekstowe edytora.

Rynna

Rynna służy do wyświetlania dodatkowych informacji przydatnych podczas pracy przy edycji kodu. Możesz ją włączyć za pomocą polecenia na mini pasku edytora, lub w oknie Ustawień programu.

Na rynnie mogą się znaleźć następujące elementy:

  • numery linii dokumentu - możesz je włączyć, lub wyłączyć korzystając z polecenia na mini pasku edytora,
  • ikona zawiniętego wiersza - pojawia się w momencie gdy wiersz nie mieści się w jednym wierszu na ekranie, a jednocześnie włączony jest zawijanie wierszy (zawijanie możesz włączyć i wyłączyć za pomocą polecenia na mini pasku edytora)
  • ikony zakładek w dokumencie - umożliwiają oznaczenie ważnego miejsca, w celu łatwego jego odnalezienia,

Rynna posiada menu, do którego dostęp możesz uzyskać klikając na niej lewym klawiszem myszy. Układ poleceń tego menu jest identyczny, jak w Menu głównym / Edycja / Zakładki w dokumencie.

Pokrewne tematy

Do góry